Gauzak ia inoiz ez dira diren bezalakoak. Nola begiratzen diegun, hortxe dago beti koska. Begiak ixten baditugu, akabo, mundua hutsik geratuko da. Irekita ditugun bitartean, baina, nahi dugun hori besterik ez dugu ikusiko.

Begi-kliska bat. Begi-kliska batean dena kabitzen da. Amaigabeko istanta dei genezake. Horixe, eta ez besterik, da argazki bat. Arima ere lapurtuko digun bala bat, bete-betean joko gaituena.

Beti esan ahal izango dugu ez garela gu argazkian agertzen den hori. Eta ez zaigu arrazoirik faltako. Katua sakatu duenaren isla besterik ez gara. Haren begiek marraztu gaituzte. Gu ez gara hori. Beste norbaiten begirada besterik ez gara.

David Corbellak begiratu gintuen gu, modu eder honetan: argazkiak.